- nəcabətsiz
- прил. худородный (незнатного происхождения)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bədgövhər — f. 1) əsil nəsəbi olmayan; 2) alçaq, nəcabətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nanəcib — f. və ə. 1) nəcabətsiz, əsli nəsəbi olmayan; 2) tərbiyəsiz, yaramaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədəs(i)l — sif. və is. <fars. bəd və ər. əsl> köhn. Əsli pis, zatı pis, mayası pis; əsilsiz, nəcabətsiz (bəzən söyüş mənasında işlənir). Bədəsillər ciyərimi doğrayır; Əsil olan məlhəm qoyub bağlayır. Aşıq Molla Cümə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti